สารกันบูดในเส้นก๋วยเตี๋ยว

ก๋วยเตี๋ยวเป็นอาหารชนิดหนึ่งที่มีลักษณะทำจากแป้งข้าวเจ้าที่ผ่านการล้าง น้ำนึ่งด้วยไอน้ำ อบให้หมาดแล้วนำไปตัดเป็นเส้นตามขนาดที่ต้องการ

โดยทั่วไปเห็นขายตามท้องตลาดมีทั้งเส้นหมี่ เส้นเล็ก เส้นใหญ่ บะหมี่ กวยจั๊บ และเซี่ยงไฮ้

หากทำเสร็จแล้วขายเลยเรียกว่าเส้นสด ซึ่งเก็บไว้ได้ไม่นานเพราะมีความชื้นสูง ทำให้อายุการเก็บรักษาสั้นประมาณ 4-5 วัน

เมื่อ เก็บได้ไม่นาน การกระจายสินค้าก็ไปได้ไม่ไกล ผลกำไรที่ได้ก็ไม่มาก สิ่งเหล่านี้ทำให้ผู้ประกอบการหันมาพึ่งสารเคมีเพื่อยืดอายุการเก็บรักษา

หากรับประทานเส้นก๋วยเตี๋ยวเหล่านี้เข้าไป ผู้บริโภคอย่างเราอาจกลายเป็นถุงใส่สารเคมีเคลื่อนที่ได้

สาร กันบูด หากใส่เกินมาตรฐานอาจเป็นอันตรายแก่ร่างกายได้ เช่น สารกันบูดชื่อ กรดเบนโซอิก หากใน 1 วัน เรารับประทานอาหารอะไรที่มีสารชนิดนี้อยู่ไม่เกิน 500 มิลลิกรัม ตับ และไตสามารถกำจัดออกได้ทางปัสสาวะ

แต่ถ้าเกิน 500 มิลลิกรัม ทุกวัน ตับและไตจะทำงานหนัก และถ้ากำจัดออกไม่หมดก็จะสะสมในร่างกาย เสี่ยงต่อไตพิการได้

ตามประกาศกระทรวงสาธารณสุข กำหนดให้ใช้สารกันบูดทุกชนิดรวมกันได้ไม่เกิน 1,000 มิลลิกรัม/กิโลกรัม

วันนี้สถาบันอาหารได้สุ่มตัวอย่างเส้นก๋วยเตี๋ยวแต่ละชนิดเพื่อตรวจหาสารกันบูดตกค้าง 2 ชนิด

ผลวิเคราะห์เป็นอย่างไร พิจารณากันเองดังในตาราง

ทางที่ดีอย่ารับประทานบ่อยนัก และหลีกเลี่ยงการซื้อก๋วยเตี๋ยวเส้นสดที่ขายไม่หมดในวันต่อวัน เพื่อความปลอดภัย.


ไทยรัฐออนไลน์ โดย ไทยรัฐฉบับพิมพ์ 24 กรกฎาคม 2552, 05:00 น.
ที่มา:http://www.thairath.co.th/content/life/21537