หิ่งห้อยตำนานรักอันยิ่งใหญ่...

เคย นึกถึงสมัยเด็กๆกันไหมคะ.สมัยที่ตัวพีเป็นเด็กเวลาไปที่บ้านคุณตาที่อยู่ติด กับแม่น้ำลพบุรีตัวพีจะชอบมากเลยค่ะเรือนไทยธรรมดาๆริมน้ำแต่ทีประทับใจไม่ รู้ลืมคือแถวบ้านคุณตามีต้นไม้ใหญ่ร่มรื่นที่เด็ดกว่าต้นไม้คือ แสง
วิบๆ ที่เกลื่อนอยู่รอบๆต้นไม้ริมน้ำนั่นสวยจับใจจริงๆ.เคยฟังตำนานรักหิ่งห้อย บ้างรึเปล่าคะ.มีเรื่องเล่ามากมายระหว่างต้นลำพูกับหิ่งห้อย.ว่ากันว่าเจ้ หิ่งห้อยนั้นคือชายหนุ่มที่จุดตะเกียงโคมเดินตามหาคนรักไปทั่วลำน้ำ.แต่เขา ไม่มีวันได้เจอเธออีก...เพราะสาวน้อยลำพูนั้นได้จมน้ำตายไปแล้ว.และหลังจาก ที่ชายหนุ่มคนนั้นได้ตายลง.วิญญาณของเขายังคงส่องโคมหาคนรักด้วยความรู้สึก รอคอยหวังจะได้พบเจอเธออีกครา...ชายหนุ่มกลายเป็นหิ่งห้อยวนเวียน
อยู่ใกล้ๆคนรักซึ่งคือต้นลำพูนั่นเอง...

บาง ตำนานก็เล่าว่า ลำพูคือชายหนุ่มเจ้าของสวนผู้ขยันขันแข็งเขามีคนรักแล้วคนรักของลำพูเป็น หญิงสาวอ่อนหวานจิตใจดี.และลำพูก็รักเธอมาก.
แต่ความรักของทั้งสองต้องพบ กับอุปสรรคเมื่อกิ่งก้านลูกสาวเศรษฐี ผู้เอาแต่ใจ.รู้สึกพึงพอใจในตัวของลำพูเธอมีนิสัยอยากได้อะไรก็ต้องได้.โดย ไม่สนใจความรักของทั้งคู่เลย.ทำให้ชายหนุ่มลำพูรู้สึกลำบากใจ.เขาจึงคิดจะ
พา คนรักหนีไปด้วยกันแต่กิ่งก้านได้ล่วงรู้เสียก่อนจึงตามไปเจอทั้งคู่และในคืน ที่ฝนกระหน่ำ ฟ้าสะเทือนเลื่อนลั่นคืนนั้นเอง.สามคนก็หายตัวไปอย่างลึกลับและไม่มีผู้ใด ได้พบเจอลำพู หิ่งห้อยและกิ่งก้านอีกเลยมีเพียงคำบอกเล่าจากชายหาปลาคนหนึ่งที่เห็นกิ่ง ก้านยื้อฉุดลำพูเอาไว้.วันเวลาผันผ่านเนิ่นนาน..บริเวณริมน้ำภายในสวนของ ลำพู เกิดต้นไม้ใหญ่เติบโตขึ้นให้ร่มเงาเย็นสบาย..ในเวลากลางคืนยิ่งในคืนเดือน มืด...จะเห็นแสงเล็กๆพร่างพราว
วิบวับอยุ่ใต้ต้นลำพูหิ่งห้อยตัวน้อยบินวนเวียนอยู่ใกล้ๆอย่งมีความสุข.แต่
ใคร เล่าจะสังเกตุเห็นที่โคนต้นลำพูนั้นยังมีต้นไม้อีกหนึ่งแผ่รากยึดโคนต้นลำพู นั้นไว้ผู้คนทั้งหลายเชื่อว่าต้นไม้ใหญ่นั้นคือลำพูและหิ่งห้อยส่งแสงวิบๆ นั้นคือหญิงสาวคนรักและเป็นเหตุผลว่าเหตุใดหิ่งห้อยจึงชอบอยู่ใต้ต้นลำพู
และต้นโกงกางใยจึงมีรากทากมายเช่นนั้...


ยุค สมัยเปลี่ยนไปต้นลำพูนั้นหาได้ยากเย็น.ตัวพีไม่มีโอกาสได้เห็นหิ่งห้อยเท่า ใหร่.เพราะหิ่งห้อยเป็นตัววัดความอุดมสมบูรณ์ทางระบบนิเวศน์
ตัวพีตั้งใจ จะไปเที่ยวที่อัมพวาแล้วนั่งเรือดูหิ่งห้อยสุดแสนโรแมนติก.ยิ่งคืนเดือนมืด ยิ่งเห็นหิ่งห้อยชัดเจนราวกับนั่งดูพรายน้ำริมทะเลยังไงอย่างนั้น...
ไม่ รู้ว่าการไปของเราจะรบกวนหิ่งห้อยรึเปล่า.หาข้อมุลในอินเตอร์เน็ตเขาแนะนำ ว่าห้ามส่องไฟเพราะหิ่งห้อยจะกลัวแสงไฟและไม่ชอบเสียงรบกวน
ทางที่ดีควรจะนั่งเรือพายไม่ใช่เรือหางยาวติดเครื่องที่เสียงดังรบกวนเจ้า
สัตว์แสนสวยนี้..ไม่มีอะไรที่ได้มาโดยไม่ต้องแลกกลับไป.
ดัง ประโยคที่ท่านไอสไตน์ได้กล่าว... "เด็ดดอกไม้สะเทือนถึงดวงดาว" ทฤษฎี "บัตเตอร์ฟรายแอฟเฟลต" ที่เชื่อว่า ผีเสื้อกระพือปีก ณ ส่วนใด
ของโลกใบ นี้ก็ตาม.จะมีผลทำให้เกิดพายุทอร์นาโด หรือการเปลี่ยนแปลงของดินฟ้าอากาศ (Domino Effect) ตัวพีอยากนั่งมองดอกไม้ให้มันสวยงามอยู่กับต้นนั้นนานๆมาช่วยกันดูแลระบบ นิเวศน์กันด้วยนะคะ.ท่องเที่ยวอย่างสร้างสรรค์ไม่ทำลายสิ่งแวดล้อม....



** หิ่งห้อยมีอยู่ทั่วไปในประเทศไทย...ในนที่มืดสนิทสามารถเห็นแสงหิ่งห้อย ได้ไกลหลายเมตร.หิ่งห้อยออกหากินในเวลากลางคืนซ่อนตัว
ใน เวลากลางวัน.เราจึงเห็นหิ่งห้อยกะพริบแสง ในเวลากลางคืนเป็นส่วนใหญ่. พวกมันอาศัยอยู่ตามพุ่มไม้ ตามพื้นที่ชุ่มชื้นใกล้หนองน้ำ หรือ
ลำธารที่ มีน้ำใสสะอาด ที่สำคัญต้องเป็นน้ำนิ่ง อาจเป็นบริเวณป่าโกงกาง ชายฝั่งทะเล หิ่งห้อยกะพริบแสงในยามค่ำคืนเพื่อ “ถ่ายทอดภาษารัก”
ช่วงผสมพันธุ์ หิ่งห้อยจะพริบแสงสว่างมากแล้วหยุดไปนานๆจะกะพริบ
แสงขึ้นต่อเมื่อมีสิ่งภายนอกมารบกวน หรือมีหิ่งห้อยตัวผู้ตัวอื่นอยู่บริเวณใกล้เคียง...

ข้อมูลอ้างอิง
http://www.school.net.th /arunsawat.com/ เจ้าป้ามหาภัยบล็อกแก๊ง
http://www.oknation.net (ภาพถ่าย)
ภาพประกอบทางอินเตอร์เน็ต